Η 19η Μάη, απ’ τις 24 Φεβρουαρίου 1994 και κατόπιν σχετικής απόφασης της Βουλής των Ελλήνων, είναι μοιραία κι άρρηκτα συνδεδεμένη μ’ ένα άνευ προηγουμένου έγκλημα κατά της ανθρωπότητας και δη κατά των Ελλήνων με τη Γενοκτονία των Ποντίων. Γιατί πώς αλλιώς, μπορεί κανείς να χαρακτηρίσει τους φρικιαστικούς θανάτους 353.000 συμπατριωτών μας, τους επανειλημμένους βιασμούς των γυναικών μας, ακόμη και των εγκύων μας, των ανηλίκων κοριτσιών και αγοριών μας, τους σαδιστικούς βασανισμούς των παλικαριών μας στα λεγόμενα Τάγματα Εργασίας (τουρκ. Αμελέ Ταμπουρού);
Εκεί, οι άνθρωποί μας κατάντησαν ένας αριθμός, όπως περιγράφεται μελανά και στο «Νούμερο 31.328» του επιζήσαντα λογοτέχνη, Ηλία Βενέζη. Και η ιστορία, δεν τελειώνει καν εκεί. Όσοι συμπατριώτες μας γλίτωσαν της τουρκικής θηριωδίας, έζησαν για να βιώσουν τον εξευτελιστικό ξεριζωμό απ’ την πατρογονική τους εστία μα και για να ακροβατήσουν στην τρεμάμενη δοκό της προσφυγιάς. Και σαν έφτασαν στην πατρίδα μας με χίλια δυο μαρτύρια, εμείς δεν τους αγκαλιάσαμε στοργικά σαν αδελφούς μας. Τους δώσαμε γη σε μειονεκτούσες περιοχές, όπου χρειάστηκε καιρός για να εξυγιανθούν. Κι όμως, οι συμπατριώτες μας δεν λύγισαν. Έσφιξαν τα δόντια και με ό,τι καταπιάστηκαν για «να βγάλουν» το ψωμί τους, δεν πέτυχαν απλώς αλλά καταξιώθηκαν πανηγυρικά. Και όχι μόνον αυτό, στο τέλος κατάφεραν να μας αγαπήσουν και να τους αγαπήσουμε αφήνοντας πίσω τις κακές μας στιγμές. Γιατί το αίμα νερό δεν γίνεται, και άμα γενεί δεν πίνεται.
Και πράγματι, οι Έλληνες του Πόντου πότισαν ανεξίτηλα με το αίμα τους τις σελίδες της σύγχρονης ελληνικής ιστορίας, επιβεβαιώνοντας περίτρανα τον στίχο του Ανδρέα Κάλβου, πως θέλει αρετήν και τόλμην η ελευθερία. Η διεκδίκηση για την αναγνώριση της Ποντιακής Γενοκτονίας πάντως, ξεπερνά την πανποντιακή και ελληνική της διάσταση. Επιφορτίζεται μάλιστα, με το πρόσημο της διαχρονικότητας και του εξανθρωπισμού. Κι ακόμη περισσότερο, ενσαρκώνει τον αιώνιο αγώνα του ανθρώπου για τη διάσωση της ανθρώπινης συνείδησης, του πολιτισμού κι αυτής καθαυτής της Ιστορίας.
Δήμαρχος Ζηρού
Γιώργος Γιολδάσης